oudegroen schreef:Hier mijn visie:
In het algemeen is het zo dat de bijrijder bij een serieus ongeval zwaarder letsel oploopt dan de rijder. De belangsrijkste verklaring daarvoor ligt 'm in het feit dat de bestuurder iets heeft om zich tegen schrap te zetten (namelijk het stuur) en de bijrijder niet. Dat geldt dus ook voor de situatie in een rallyauto. In het zeldzame geval dat een auto een dermate rare klap maakt dat het stuur gevaar oplevert gaat dit natuurlijk weer niet op, dan is het stuur namelijk de belangrijkste oorzaak voor pols- en armfracturen bij een bestuurder. In de meeste gevalen waarbij sprake is van overlijden heeft dat te maken met het breken van (nek)wervels. Die breken nou eenmaal sneller wanneer er geen spierspanning op staat dan wanneer dat wle het geval is.
Dan de kwestie over de reflexen. De meest voorkomende reflex bij een bestuurder die in de penarie raakt is: "níet tegen die boom!". Hoe meer hij of zij echter focust op waar hij niet tegenaan wil, hoe groter de kans is dat hij het toch raakt. Een effectievere reflex zou zijn om juist te focussen op waar je wél naartoe wilt, dus bijvoorbeeld: "precies tussen die twee bomen door". Het is gek, maar met een dergelijke handige basisgedachte heeft de natuur ons niet uitgerust. Wij zijn er sterren in om aan te geven wat we allemaal niet willen terwijl het veel effectiever om dát te duiden wat je wél wilt. Hier zie je soms bij onboardbeelden van bijna-ongelukken de meerwaarde van de bijrijder; die geeft in een fractie aan waar de rijder wél naartoe moet. Soms leidt dat tot een mooie narrow-escape.
Maar ik wens ons allemaal natuurlijk dat ons dergelijke situaties bespaard zullen blijven!
Hier wil ik me bij aan sluiten en deze conclusie is ook een mooi einde van deze discussie denk ik ?
Dan ben je zo slap dat je naar verhouding minder letsel oploopt. Neemt niet weg dat jij toen nog teveel letsel opliep
