Hoe onvoorspelbaar kan het weer zijn? Erg, zo bleek afgelopen weekend op de
06-06-2005
23:32
Het lijkt wel of Dirk Garvelink en John Verschuuren dit seizoen een abonnement hebben op de achtste plaats in het algemeen klassement en de derde in de standaardklasse. Net als eerder in de Zuiderzeerally en de Rally van Almere kwam de Mitsubishi Lancer Evo 7 van het Hypohuis Rally Team als achtste over het finishpodium, en net als in diezelfde Zuiderzeerally en de Rally van Hulst leverde de traditioneel zware Paradigit ELE-Rally rondom Helmond en Eindhoven een bronzen positie in de groep N op. Eén voordeel was er wel na afloop van de thuisrally van de Brabanders: de twee équipes die in de groep N nog hoger scoorden, doen beide niet mee aan het kampioenschap. Garvelink en Verschuuren deden voor het Hypohuis Rally Open dus goede zaken en klommen in de tussenstand naar plaats drie in het algemeen klassement en zelfs de tweede in de groep N-titelstrijd.
“Weer derde”, zo blikte Garvelink met gemengde gevoelens terug op een zware en natte Paradigit ELE Rally. “Het zal wel de plaats zijn waar we thuishoren, maar je wilt natuurlijk altijd meer.” Voor de start op zaterdagmiddag mikte de rijder uit Bladel nog duidelijk op een tweede plaats in de standaardklasse. “Nederlands kampioen Jasper van den Heuvel is een maatje te groot voor de rest van het veld, wij willen laten zien dat we toprijders als Mark van Eldik, Henk Vossen, Evert Bolderheij, Nelis Verkooijen en Arjan de Koning partij kunnen geven. Met hen gaan we vechten om de tweede plaats!”
Vanaf de eerste proeven bleef de Hypohuis-Mitsubishi inderdaad aardig in de buurt van de concurrentie, al had de bemanning het moeilijk met de omstandigheden. “Er was geen peil te trekken op het weer”, aldus navigator Verschuuren. “Het ene moment was het droog, een minuut later kwam de regen met bakken uit de hemel. We hadden het parcours goed verkend, maar bij iedere bocht was het weer een verrassing hoe je die zou aantreffen. Soms was de ondergrond gewoon droog, dan weer lag er een laag prut die het wegdek gladder maakte dan ijs en sneeuw.” Vrijwel iedere deelnemer maakte onder deze omstandigheden wel een paar foutjes, en de een had daarbij meer geluk dan de ander. “Ik ben in totaal zeven keer rechtdoor geschoten”, had Garvelink geteld. “Alleen dat kostte natuurlijk al de nodige extra tijd, erger was misschien nog wel dat het me meteen zaterdag op de eerste proef al gebeurde, in een erg gladde haarspeldbocht. De motor sloeg af, en voordat we weer op weg waren, hadden we minstens tien of twintig seconden verloren. Minstens zo belangrijk is dat je dan ook niet meteen lekker in je ritme komt. Je bent eigenlijk kwaad op jezelf, en dat is niet bevorderlijk voor snelle tijden.”
Garvelink en Verschuuren waren de rest van de wedstrijd dus vooral op achtervolgen aangewezen, maar profiteerden met name op zondag volop van de fouten die de concurrenten maakten. Van den Heuvel bleek inderdaad een maatje te groot voor de rest van de bijna dertig groep N-rijders, met Vossen en Bolderheij vocht de rijder van het Hypohuis Rally Team een fel gevecht uit om de overige ereplaatsen. Dertien seconden kwamen Garvelink en Verschuuren uiteindelijk tekort om het zilver mee naar huis te mogen nemen, een te verwaarlozen verschil na bijna 190 wedstrijdkilometers. “Een foutje minder, en...”, treurde Garvelink dan ook na afloop.
