"Nou vooruit dan. Even een (heel) kort verslag van de dikke en de dunne in de Nul auto. We zijn inmiddels een beetje gewend aan onvrijwillig korte evenementen. Na de rallysprint van Zweden stond nu (zo bleek later) de rallysprint van Barneveld op het program.
Op het laatste moment bleek dat we in konden vallen als jawel. De Nul auto! Echt een klusje voor de dikke en de dunne. De Evo stond nog helemaal in de sneeuw/ijs stand en het leek ons niet nodig daar iets aan te doen. Aangezien de laatste asfalt wedstrijd ook erg lang geleden was kon ik nog beschikken over een paar fijne knoepert harde slicks. Waarschijnlijk ook zwart omdat ze inmiddels uit houtskool bestonden.
Kortom: Aan de voorbereiding kon het weer eens niet liggen.
Nou blijkt dat Nul-rijden (wat mij betreft) vele malen moeilijker is dan gewoon deelnemen. De dunne had zich immers wel perfect voorbereid. Maar de dikke had moeite om het geheel serieus te nemen en de concentratie zakte per meter. De auto had ook een bijzonder komische wegligging. Bocht in enorm veel onderstuur en vervolgens mega veel overstuur (ook vol in vijf bijvoorbeeld). Na een proef of drie werd het mogelijk om het onderstuur gedeelte over te slaan. Nu brak de auto bijna overal uit. Tijdens remmen. Midden in de chicane en met achteruit inparkeren. Dit moest natuurlijk voor de start even vol trots aan Jasper gemeld worden.
Gelukkig werd de start van proef zeven even uitgesteld zodat de banden nog even optimaal koud konden worden en de onoverwinnelijke bui aan kon zwellen. Al na drie bochten tijdens aanremmen voor een hairpin besloot de dikke om een klein stukje buitenkant berm mee te nemen om het gemis van een hydraulische handrem te compenseren. Wat een Nul… hoorde je de dunne al denken. Met de neus de goede kant op en het pedaal bijna vast in de mat gleden we met 1,5 km/h richting de greppel om vervolgens half onder de braamstuiken te verdwijnen. De dikke hoort nog heel even een mooi limburgs “Ouwehoer wat noe?” door de intercom. Daar kon de dikke alleen maar op antwoorden met. “Tjsa, nou zijn we echt de Nul.”
Toen de equipe in de Evo X het dikke blauwe helmpje zag staan kregen ze al de slappe lach. Wat een domme Nul moet ie gedacht hebben. Gelukkig was de hinder voor alle deelnemers gelijk en liep de Evo geen schade op. Het ego wel iets. Na afloop was het overigens niet minder gezellig bij Hans z’n Grietje in Terschuur waar bier een echte aanrader is. Meer dan drie."
