Zoals gewoonlijk was de auto weer een dag voor de sprint klaar, volgens ons is dat de beste manier, anders is de druk er niet om geconcentreerd te werken en zullen er fouten gemaakt worden. Er was voor Almere een nieuwe bevestigingssteun gemaakt voor de nokkenaspositiesensor, omdat deze altijd veel storingen met zich meebracht. We wilden voor deze rallysprint niet teveel veranderingen aanbrengen aan de auto omdat het voor ons een compleet nieuwe sprint was, en we niet zeker wisten wat ons daar nu eigenlijk te wachten stond. Maar tijdens het verkennen kwamen we er al snel achter dat het een zeer aangename rally-dag zou gaan worden. Al snel stond de verken-auto al bijna vast in de dikke laag modder waar we later ook nog eens op volle snelheid overheen moesten rijden. De mondhoeken kwamen steeds hoger en hoger op de wangen te staan! Tijdens de start waren de omstandigheden nog redelijk droog te noemen, dus werden de slicks voor de eertse twee proeven onder de auto gemonteerd. Proef 1 bestond voor een groot gedeelte uit onverharde ondergrond, met veel gravel en modder. Deze proef verliep erg goed en we konden dan ook goed met de top meekomen, echter de tweede proef die alleen uit asfalt bestond ging minder goed. Deze zogeheten rondkoers bestond uit een ronde die driemaal afgelegd moest worden, hier maakten we de grote fout door na twee ronden al over de finish te rijden. Weg goede klassering. Doordat de organisatie ons een “normtijd” gaf (dit is een van tevoren vastgestelde tijd, die gegeven wordt als er b.v. een ronde te weinig gereden wordt), lagen we nu een ruime 6 minuten achter op de top van het startveld. Tijdens de service begon het uiteindelijk toch nog te regenen, de regenbanden werden erbij gehaald en de dempers kregen een andere instelling. Nog drie proeven te gaan, tweemaal de proef met het onverhard, en nog eenmaal de buitenproef waar we eerder die dag de fout ingingen. Het was glibberen en glijden op de proeven, desondanks reden we weer goede tijden en konden we weer wat verloren tijd goed rijden, maar niet genoeg natuurlijk. Een defecte koppelingscilinder probeerde nog roet in het eten te gooien, maar die slaagde hier gelukkig niet in. Uiteindelijk kwamen we als 9e sprinter over de finish. We mochten toch nog met een beker naar huis want we waren de enige in onze klasse A6, maar het is ronduit vervelend te noemen wat er gebeurd is. We hadden een grote kans om nou eindelijk onze eerst overwinning te behalen, en stevig nummer 1 te staan in het algemeen klassement. We staan nu als nog 3e algemeen, omdat de nummer een (Ton Cornelissen) en nummer twee (Eep Borgers) van de Zuiderzee rallysprint waren uitgevallen. We zijn al weer hart aan het werk en we lijken uit naar Hulst waar de volgende sprint voor het kampioenschap zal worden verreden, dit zal gebeuren op 23 april. U bent voor dit evenement ook van harte uitgenodigd.
