De hele dag bonken op de stenen, buffelen in de fesh-fesh en temperaturen die zo hoog opliepen dat Erik van Loon besloot om even te stoppen bij de tankpost voor de motorrijders om er een flesje koud water te vragen. De elfde etappe was een typische, taaie Dakardag, vond Van Loon. “Hoort erbij, maar ik was blij dat het erop zat.”
De Mini deed het goed in de elfde etappe, 431 kilometer van La Rioja naar San Juan. De monteurs van Van Loon Racing en X-Raid lapten de auto weer netjes op na de rol in de tiende etappe, die Van Loon zijn voorlopige top 10-klassering kostte. Maar deze etappe was ook weer een slopertje voor mens en materiaal. Kleine dingetjes, zoals drie lekke banden en waarschuwingssignalen dat de turbo en de intercooler te heet werden, kostten Van Loon naar schatting tien tot twaalf minuten. Met de veertiende tijd op 29.25 van dagwinnaar Nasser Al-Attiyah was Van Loon gematigd tevreden.
“Het was ontzettend heet en onze airco deed het niet. Daar hebben we best last van gehad, want hoe harder je rijdt, des te heter het wordt in de auto,” vertelde Van Loon bij aankomst in San Juan. “Het was een taaie proef: zeker in het begin veel fesh-fesh en continu bonken over de stenen. Dat kost veel energie. Met die warmte erbij zeker. Het was zo warm, dat ik ben gestopt bij een CP voor de motoren, waar wij helemaal niet hoefden te stoppen, om een flesje koud water te scoren.”
Heel houden en aankomen was het devies voor Van Loon en navigator Wouter Rosegaar. “Vooral niet té hard over die stenen bonken. We kijken toch nog met een schuin oog naar het klassement. Als anderen dingen kapot rijden, is dat goed voor ons, zolang we zelf maar heel blijven. We zagen in het laatste gedeelte Orlando Terranova stil staan. Die zijn we mooi voorbij in het klassement. Het verschil met plaats 12 is nog maar een kwartiertje. Ik ga er de laatste dagen toch nog voor zitten om dichter in de buurt van de top 10 te komen.”
